Verhalen van Later

ik zou oneindig anders willen zijn
zo vloeibaar als de zee
die een moment dicht op mij kruipt
en dan weer wijkt
voor even
mijn ademhaling
zonder vaste regelmaat
springt ze van steen tot steen
ik voel
geen grond; enkel ravijn
en niets hoeft werkelijk te blijven
behalve jij
en wij
en zij
het dansen der getijden
bij volle maan
en rode wijn
ik zou oneindig anders willen zijn

je probeert te ontsnappen
aan gegroefde schimmen en hun meningen van steen
hun ideeën groot als
grauwe regenwolken
en je vlucht
maar
het is alsof je zonder niet kunt ademen
en bij de pomp
til je de slang toch op
heel hoog
om de laatste druppels in de tank te laten glijden
want je hebt al betaald
en je weet dat het die fucking hechting is dat het onzin is 
maar alles waait onmiddellijk weer weg
terwijl de vogelpoep die de lak opeet
je maag samentrekt
en de deuk naast de bumper je darmen

ouder durf je te worden wie je jonger wilde zijn en het
is nog niet te laat maar je moet nu zoveel harder duwen dan
toen nodig was geweest en je wilt graag terug maar dan herinner
je je weer dat je zo’n moeite had met ademhalen en dat alles
zoveel mooier is vandaag
zoals het roodborstje
dat eigenlijk oranje is en super agressief (heb je geleerd)
maar wat maakt dat uit
want jij glimlacht en
vandaag is mooi
en morgen schitterend

het is nog wat mistig
maar de zwanen zijn terug in de sloot
en de duiven hebben opnieuw geleerd
hoe ze in het vogelhuisje moeten springen
het ging niet sneller dan vorig jaar
maar het lukte

I like to know why trees will lose their crowns
and wait
so bare
so patiently
and maybe dying
or why the universe is flat
and stars
are holes
you disappear in
see I am still trying
but sometimes I let clouds build up against a beach
like giant
velvet woods
only for me
for you
and skies on fire behind them