to live
alone
in different worlds
well
all you learn is how to be efficient with the lying
and sometimes there are weeks
when everything is fine
when stars align
but still you cannot breathe
because it
doesn’t matter if you bend reality with words or with your silence
there is no choice
you have to fall apart
for everything you built
were someone else’s stories you could hide in
and nothing’s real
and yes I know
deep down you can’t believe you’re beautiful
well babe neither can I
but it’s the most important truth
so
we just have to keep on trying
Silv
Silv lag op zijn rug in het gras en keek naar de voorbijschuivende wolken. Het was vandaag mooi warm weer en toch waaide het nog genoeg. De lucht was heel blauw en de wolken waren wit en pluisachtig. Hij lag al een tijd zo naar de lucht te staren en was voorlopig nog niet van plan om er mee op te houden. Eigenlijk wilde hij er nooit meer mee ophouden, zo heerlijk was het om juist vandaag op je rug in het gras naar de wolken te kijken. Het was precies warm genoeg, het waaide precies hard genoeg en hij was de hele dag vrij.
Hij keek nu naar een wolk die leek op Frankrijk. Aan de linkerkant stak een stuk uit, dat was Bretagne, had hij pas geleerd op school. Het land zweefde door de lucht en veranderde langzaam in iets anders. Spannend. Silv hoopte dat er een ander land uit zou komen dat hij zou herkennen. Hij hield van landen, van kaarten. Soms tekende hij ze zelf. Maar hij vond het ook mooi om er gewoon naar te kijken. Zoals nu. En kijk, de wolk die eerst Frankrijk was, begon een beetje op Israel te lijken. Bretagne was wat weggewaaid en nu leek de linkerkant precies op de lijn die juf altijd op het bord trok als ze de kaart van Israel wilde tekenen. Hij miste alleen de rivier en de meren aan de rechterkant, maar als je heel goed keek…Verder lezen →
Nazomeravond
Ik ontmoette haar tijdens de introductiewandeling van de studie cultuurwetenschappen, toen de stad voor iedereen nog een doolhof was. We waren in kleine groepjes ingedeeld en elk groepje hield een andere volgorde van bezienswaardigheden aan en zo zwierven alle eerstejaars in plukjes door het centrum, elkaar steeds weer tegenkomend, in onvolmaakte cirkels, rondom het faculteitsgebouw dat niet alleen het middelpunt vormde van deze complexe choreografie, maar ook het eindstation, het zwarte gat waar iedereen tenslotte door zou worden opgeslokt.
Spring
before time and death
the first lie was born
thus love became guilt
beauty became sin
and sacred the language of oppression
but the birds don’t care
the cows don’t seem to notice
and day after day the bees perform their dance between the blossoms
and the oak
the mighty oak
it knows that spring is coming sooner every year
but still it breathes
because its roots reach back beyond the darkness of a formless earth
beyond the lie
where there is no confession
Deuteranopia
imagine a future
and be afraid it will never come to pass
then waste time
searching for safety
take a breath
take a walk
to the silence of the lake
try to feel the wind the flowers people strolling
feel no ground
start to write
lack the comfort of a language
because everything is wearing colors you can’t name
illegible
like weathered ancient spells
like your anxieties