geef mij een God die struikelend als ik
naar woorden zoekt
en liever schuilt in zijn gedachten
die van aanbidding t schaamrood op de kaken krijgt
die twijfelend zijn schepping tot in eeuwigheid laat rijpen
aan wie het kwaad als bloesem in de wind ontsnapt
die net als ik opnieuw geboren
ontdaan van alle houvast en balans
traag
op de tast
naar boven kruipt
dan mag ik alles van mij
zelf verwachten