als de zon ons niet langer
verwarmt maar verschroeit en vervolgens
in eenzame uitputting dooft
en de duisternis koud
als de wateren over ons uitstort
als de sterren ontelbaar
zich in elkaars armen verstrengelen
hun harten versmelten tot één
en een hemelse dans
onze nachten voor altijd verandert
als de laatste verhalen
zichzelf in de huid van de aarde gesneden
ontdaan van noodzakelijk geweld
op de duizendste dag
ons weer naakt tot elkaar laten vallen
ja, wat dan nu?
