Het in-zijn als zodanig

Nu de tafel verder weg staat van de keuken
heb ik meer tijd om kwijt te raken wat ik
dacht of wat ik wilde doen

dus staar ik vaker uit het raam voorbij
de dikke man die op een bankje zit te
wachten totdat de opvang open gaat om
acht uur in de avond

op een dag zag ik hem staan vanwege hoge
nood ik was verrast zoals dat gaat als
alles ineens anders is dan zie je
hoe je bent

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *