Het om-geuren van gras in de regen

als er geen God is
en waar zou ze zijn?
hooguit in alledaagsheid verborgen
als ik alles zelf mag gaan doen
alsof er een zelf is
er is geen zelf, enkel een tegenover-mij
zoals het om-geuren
van gras
in de regen
gelijk de duiven die leerden
om via de schutting
het vogelhuisje te bereiken
maar dit duurde zo lang dat ik moe werd
en zelfs nu springt één van hen nog
op het dakje, soms
ik zal nooit op dakjes springen
ik zal nooit springen
als ik zelf eens spring?
nee
wie heeft mij ooit leren springen?
nee, beter is het te vallen
gewoon
onomkeerbaar vallen
zonder adem
het buiten laten werelden
het om-geuren van
de vos
in de berm
de man
in de sloot
de zo-genaamde lijven
rondom
bloed slijm opdrogend zweet
niet langer ontvoelen
vlees en hart
hard schreeuwen en kotsen
en een meeuw die in het braaksel wroet
alledaagsheid als ik val
het zal
een dag zijn met muziek
en toverwoorden